KLEI, een amorfe stof

Moeder aarde

Transformatie

Van zacht naar steen hard

Vuur

Oer oud, als gebruiksvoorwerp en kunstvorm

Deze aspecten gaan over het materiaal waarin ik mijn draai heb gevonden.

Ik werk graag intuïtief. Dit betekent dat ik vaak niet precies van te voren weet wat een werkstuk gaat worden. De richting ligt voor mij vaak wel vast en kan ik bedenken of ik een schaal of een vaas o.i.d. ga maken. Hoe dat zich dan verder ontwikkelt hangt af van allerlei factoren die in het moment kunnen ontstaan.
Zo blijf ik open staan voor nieuwe impulsen.

Avontuur

Elk stadium van het proces is voor mij een avontuur. Ik geniet van het gevoel van mijn handen in de natte klei die ronddraait. Het optrekken van de massa en het stoeien met de middelpuntvliedende kracht; de beheersing en de balans. Zo ontstaat er onder mijn handen iedere keer weer een uniek werkstuk. Het draaien van klei zal altijd ronde vormen opleveren, echter door buigen, duwen en snijden in de leerharde klei kunnen interessante vormen bereikt worden. Deze vormen en de lijnen die gevoelsmatig moeten kloppen, vragen na de eerste stook van 980°C een zorgvuldige keuze in kleur en textuur.

Ik hou van de magie van de draaischijf die op mij een meditatieve uitwerking heeft. Daarnaast vind ik het ook heerlijk om een groot werkstuk te maken. Meestal worden deze dan opgebouwd uit rollen klei. Ik laat mij vaak inspireren door de gewelfde vormen van het vrouwelijke lichaam.

Thema’s

Vaak werk ik in thema’s. Bijvoorbeeld een vorm herhalen met steeds weer een net iets ander karakter. Zo zijn er diverse series van kopjes, potten en schalen ontstaan.

Het is niet mijn streven om een object exact twee keer hetzelfde te maken. Zelfs een serie koffiekopjes zullen allemaal net een iets andere maat hebben. Voor mij maakt dat niet uit. In kleur en uitstraling vormen ze een geheel. Juist de variatie maakt dat een verzameling interessant wordt. In Japan is deze “Schoonheid van de Imperfectie” tot kunst verheven: de Wabi-Sabi.

zie ook mijn pagina op Pinterest